موسیقی متن بازی God of War بر روی سرویس اسپاتیفای منتشر شد

نسخه جدید و بسیار مورد انتظار سری بازی‌های محبوب God of War تا یک هفته دیگر به صورت جهانی منتشر خواهد شد و بی‌شک یکی از مواردی که بازی‌بازان از آن لذت خواهند برد، موسیقی متن حماسی آن خواهد بود.

به تازگی شرکت سونی در وبلاگ رسمی پلی‌استیشن اعلام کرده است که موسیقی متن کامل بازی God of War از طریق سرویس اسپاتیفای (Spotify) در دسترس قرار دارد و علاقه‌مندان این بازی می‌توانند در فاصله یک هفته به انتشار آن، بخش کوچکی از این ماجراجویی حماسی را تجربه کنند.

بیر مک‌کری (Bear McCreary)، آهنگساز بازی God of War، که تجربه ساخت موسیقی فیلم‌ها و سریال‌هایی نظیر Battlestar Galactica و The Walking Dead را هم داشته، اطلاعاتی در این باره منتشر ساخته و ابراز داشته است که از کار کردن بر روی جدیدترین فصل داستانی این سری که در اصل، خود نیز طرفدار پر و پا قرص این مجموعه هم هست، «بسیار هیجان» داشته است.

مک‌کیری در ادامه سخنان خود بیان داشت که «کاملاً واضح است که بازی جدید به تم موسیقی جدیدی هم نیاز داشته باشد و نباید یادآور موسیقی‌های متن حماسی بازی‌های پیشین این مجموعه باشد و در عوض باید بر روی «قلمروی جدیدی از موسیقی» تکیه می‌کرده است. وی اظهار داشت که از بین همه موسیقی‌هایی که وی بر روی آن‌ها کار کرده و نواخته، بیشتر ساخت موسیقی «Memories of Mother» برای وی سخت بوده است چراکه او می‌خواسته «تمی زیبا و غیر منتظره برای کریتوس» بسازد.

برای شنیدن موسیقی متن بی‌نظیر این بازی می‌توانید از این نشانی استفاده کنید. در راستای دیگر اخبار مرتبط با بازی God of War، اخیراً فهرست تروفی‌های این بازی فاش شده است که اسپویل‌های فراوانی را هم در بر می‌گیرد. از سوی دیگر، نقدها و نمرات این بازی هم منتشر شده است که واکنش فیل اسپنسر (Phil Spencer)، رئیس بخش ایکس‌باکس مایکروسافت، را هم به دنبال داشته است. همچنین کارگردان این بازی یعنی آقای کوری بارلوگ (Cory Barlog) از تلاش تیم بازیگران و آهنگسازی بازی God of War هم قدردانی کرده است که از این نشانی می‌توانید به جزئیات بیشتری در این باره برسید.

بازی God of War در تاریخ جمعه ۳۱ فروردین ماه (۲۰ آوریل ۲۰۱۸ میلادی) به صورت انحصاری برای کنسول پلی‌استیشن ۴ عرضه و منتشر خواهد شد.

گیمفا

ویل اسمیت موسیقی «علاء‌الدین» را می‌سازد/ عقد بزرگ‌ترین قرارداد

ویل اسمیت با بازی و ساخت موسیقی فیلم برای «علاء‌الدین» به زودی بزرگ‌ترین قرارداد هالیوودی را می‌بندد. 

به گزارش مهر به نقل از آسوشیتدپرس، گفته می‌شود ویل اسمیت قرار است برای اقتباس گای ریچی از داستان کلاسیک کمپانی دیزنی یعنی «علاء‌الدین» که خودش در آن نقش غول چراغ جادو را بازی می‌کند، موسیقی جدیدی ضبط کند.

 

در عین حال گفته شده این بازیگر و موزیسین ۴۹ ساله قراردادهایی جداگانه برای نقش‌آفرینی در فیلم و ساخت موسیقی می‌بندد که قراردادی رکوردشکن خواهد شد.

 

آلن منکن برنده جایزه اسکار، موسیقی فیلم اصلی سال ۱۹۹۲ را ساخته بود که در آن رابین ویلیامز حضوری ماندگار در نقش غول چراغ جادو داشت و آن را معروف کرد.

 

این اخبار توسط جاش ال. دیکی، خبرنگار حوزه سرگرمی آمریکایی و در توییتر وی مطرح شده است. دیکی تا به حال برای نشریه‌های موثقی از جمله ورایتی و د رپ کار کرده و سابقه انتشار اخبار درجه یک اینچنینی را دارد.

 

وی مجموعه‌ای از چند توییت منتشر کرد و در نخستین توییت خود این سوال را مطرح کرد که چه کسی بیشترین پول مستقیم را برای یک فیلم سینمایی دریافت کرده و راهنمایی کرد که نمی‌توان چنین چیزی را جستجو کرد چون هنوز فیلم اکران نشده است.

 

دیکی در ادامه گفت این فرد نقش اصلی نیست اما نقش دوم فیلم را بر عهده دارد. او همچنین موسیقی فیلم را می‌نویسد و برای هر بخش موسیقی پولی جداگانه دریافت می‌کند که باعث شده مقدار دریافتی‌اش تاریخ‌ساز شود.

 

او در توییتی دیگر نوشت: این «بزرگترین دریافتی مستقیم و قبل از اکران فیلم در تاریخ» است که به این خاطر پیش از اکران پرداخت شده که فرد مورد نظر حاضر به دریافت یکی از «معامله‌های بسته‌ای» معمول هالیوودی نشده است.

 

دیکی در توییت آخرش نوشت: پاسخ ویل اسمیت در فیلم «علاء‌الدین» است.

 

البته اسمیت با مذاکره برای بستن قراردادهای غول‌آسا آشنایی دارد و تا به حال به صورت مستقیم و پیش از ساخت فیلم بالای ۲۰ میلیون دلار برای «جوخه خودکشی»، «مردان سیاه‌پوش ۲» و «بعد از زمین» دریافت کرده است. همچنین گفته می‌شود درآمد وی به خاطر قرارداد اولیه و سودهای فروش «مردان سیاه‌پوش ۳» بالای ۱۰۰ میلیون دلار بود.

 

آخرین باری که ویل اسمیت در ساختن موسیقی متن یک فیلم دست داشت به سال ۲۰۰۲ و «سیاه‌پوشان می‌آیند» برای فیلم «مردان سیاه‌پوش ۲» بازمی‌گردد.

بیتوته

هانس زیمر جایزه‌ی دستاوردهای موسیقی فیلم «مکس اشتاینر» را دریافت می‌کند

موسیقی ما - هانس زیمر جایزه‌ی دستاوردهای موسیقی فیلم «مکس اشتاینر» را در جشن سالیانه‌ی «هالیوود در وین» در ۱۹ اکتبر سال جاری دریافت خواهد کرد. این مراسم که در بیش از ۳۵ کشور پخش خواهد شد شامل اجراهایی از آهنگ‌های خاطره‌انگیز این برنده‌ی جایزه‌آکادمی با تنظیم‌های ارکسترال جدید خواهد بود.

امسال دهمین سال مراسم جایزه‌ی مکس اشتاینر است که  هر ساله در شهر وین و به‌پاس دستاوردهای شگرف در موسیقی فیلم برگزار می‌شود. از دیگر شرکت‌کنندگان این مراسم می‌توان به لالو شیفرین،‌ جان بری،‌رندی نیومن، الکساندر دسپلات،‌جیمز نیوتن هاورارد و دنی الفمن اشاره کرد. زیمر تا به‌حال آهنگسازی بیش از ۱۵۰ پروژه را- ‌از جمله شب تاریک،‌ شیرشاه، گلادیاتور،‌ خط قرمز باریک،‌ مرد بارانی، تلقین و تلما و لوییز- بر عهده داشته است.

تابستان سال گذشته، زیمر تور کنسرت‌های خود را در سراسر اروپا و امریکا به روی‌صحنه برد که با استقبال بسیار زیادی مواجه شد.  این مراسم بخش اصلی برنامه‌ی «هالیوود در وین» است که ساندرا تومک آن را در سال ۲۰۰۷ بنیان نهاد.

به گفته‌ی تومک: «هانس زیمر مدت‌هاست که  ارتباط نزدیکی با وین دارد» زیرا پروژه‌های اخیر او – «تاج پادشاهی»، «سیاره‌ی آبی ۲» و «دوزخ» همه در استیج سینکرونِ وین ضبط شده‌اند.  تومک می‌افزاید: «برای شهری که تا این اندازه در تاریخ موسیقی غنی است،‌ بسیار شایسته است که این جایزه را که به یاد مکس اشتاینر بزرگ نام‌گذاری شده است به این آهنگساز فوق‌العاده با استعدادهای چندگانه اهداکند»

زیمر تا به‌حال یازده بار نامزد جایزه‌ی اسکار شده است. در سال ۱۹۹۴، او جایزه‌ی آکادمی را در بخش بهترین موسیقی متن فیلم برای شاه‌شیر از آن خود کرد. او همچنین تا به حال سه بار برنده‌ی جایزه‌ی گرمی و دو بار برنده‌ی جایزه‌ی گولدن گلوب بوده است.

موسیقی ما

شکل آب؛ کنار رود سن

اگر "شکل آب" را دیده باشید، بعید است از اینکه موسیقی‌اش توانست اسکار بهترین موسیقی را بگیرد تعجب کرده باشید اما اگر جزو آن دسته‌ای بوده باشید که فقط "دانکرک" را دیده‌اند و ارادت ویژه به "هانس زیمر" بزرگ دارند باشید احتمالا انتظار تماشای ایشان را با مجسمۀ طلایی‌اش در دست می‌کشیدید، شاید هم تصور می‌کردید که جان ویلیامز برای ششمین بار و بعد از هزاربار نامزدی برای "جنگ ستارگان" این جایزه را به خانه ببرد اما دیشب، شبِ فرانسوی‌ها بود و الکساندر دسپلا که سه سال پیش هم برای "هتل بزرگ بوداپست" این جایزه را از آن خود کرده بود توانست بار دیگر این مجسمۀ طلایی را در دستانش لمس کند.

نامزدهای دریافت بهترین موسیقی فیلم اینها بودند: "شکل آب" به آهنگسازی الکساندر دسپلا، "دانکرک" به آهنگسازی هانس زیمر، "جنگ ستارگان" به آهنگسازی جان ویلیامز، "رشته خیال" به آهنگسازی جانی گرینوود و "سه بیلبورد خارج از ابینگ میزوری" به آهنگسازی کارتر بورول که در نهایت دسپلا اسکار را برای دومین بار بعد از نه بار نامزدی به خانه برد. این نوشته نگاهی دارد به سه موسیقی پررنگ‌تر از آهنگسازانی پرآوازه‌تر در میان نامزدهای اسکار 2018.
 

• شکل آب

گول قیافۀ عجیب و غریب موجود دوزیستِ "شکل آب" را نخورید؛ "شکل آب" داستانی دارد رمانتیک که موسیقی از همان جنس را هم طلب می‌کرده است و دارد. الکساندر دسپلا آهنگساز فرانسوی آنچه را که از یک آهنگساز فرانسوی انتظار می‌رود برای "شکل آب" ساخته است، یک موسیقیِ گرم، پراحساس، پر از والس، که در کنارشان قطعات فرانسوی باکلام هم و حتما یک "مونامور" ویژه را می‌توان شنید. ارکستر سمفونیک لندن به رهبری "دومینیک لامینیر" اجرای آن را به عهده داشته که اوج هنرش را باید در اجرای قطعۀ "تم الیسا" که اصلی‌ترین موتیف "شکل آب" است جستجو کرد. همچنین از آنجا که بخش‌هایی از داستان فیلم به فضای تعقیب و گریز اختصاص دارد، موسیقی از این دست را هم می‌توان در آن شنید.  با این وجود آنچنان که در ابتدا گفتم، صدای موسیقی "شکل آب" صدایی است هم‌وطن آهنگسازش؛ کاملا فرانسوی؛ همان موسیقی که می‌توان کنار سن راه رفت و شنیدنش؛ موسیقی‌ای که پیچیدگی‌های زیادی ندارد، هارمونیکا، فلوت، آکاردئون در آن جریان اصلی را به دست دارد و از همان جنسی است که سالها قبل "یان تیرسن"ِ عزیز برای "ماجراهای شگفت‌انگیز آملی پولن" موسیقی نوشت و هنوز که هنوز است می‌توان این موسیقی را در مدیوم‌های مختلف شنید و از آن لذت برد.

اسکاری‌ها همیشه ثابت کرده‌اند که علاقه دارند آهنگسازی جایزه عمواسکار را به خانه ببرد که بتوان به موسیقی‌هایش فارغ از تصویر هم دل سپرد. اسکاری‌ها طی قریب به اتفاق دوره‌های گذشته نشان داده‌اند که موسیقی ورای تصویر همیشه برای آنها اهمیت دارد و دلشان نمی‌خواهد مخاطبی که به اعتبار جایزه اسکار بها می‌دهد، زمانی که به تنهایی به ساندترک آن گوش می‌سپارد دست خالی برود.

الیسا شخصیت اصلی فیلم دختری است که به دلیل حادثه ای که در کودکی برایش اتفاق افتاده توانایی تکلمش را از دست داده اما او هم نقطه اشتراکش با دوست عجیب و غریبش توانایی برقراری ارتباط بدون استفاده از کلمات است. آهنگساز هم در کمال ذکاوت از المان "سوت" برای این صمیمیت به وجود آمده و در عین حال غربت و بی‌کلامی الیسا و دوستش بهره برده است.

از جمله به یادماندنی‌ترین لحظات استفاده از موسیقی صحنه‌ تاثیرگذاری است که الیسا برای دوست عجیب و غریبش صفحه‌ موسیقی پخش می‌کند و او در آب در حال رقصیدن است. صحنه‌ای که تصویرش را می‌توان روی پوستر رسمی فیلم هم مشاهده کرد و والس را در آن شنید. "شکل آب" موسیقی است با 26 ترک! که حدود یک ساعت و ربع است. در واقع می‌توان گفت که کمتر صحنه‌ای بدون موسیقی است.
 

• جنگ ستارگان؛ آخرین جدای

ویلیامز قطعا یکی از پرقدرت‌ترین نمادهای موسیقی هالیوود است. او نزدیک به 40 نامزدی بهترین موسیقی فیلم برای اسکار را دارد و این یعنی اینکه تقریبا هر سال حداقل یکی از موسیقی فیلم‌هایی که نوشته نامزد دریافت اسکار بهترین موسیقی فیلم شده‌اند. او که ساخت موسیقی تمامی قسمت‌های قبلی جنگ ستارگان را هم به عهده داشته که تم اصلی آن از مهم‌ترین تم‌های موسیقی فیلم دنیا محسوب می‌شود، امسال نتوانست آنچنان که باید و شاید موسیقیِ درخوری برای آخرین ساخته جورج لوکاس بنویسد.

موسیقی " جنگ ستارگان؛ آخرین جدای" موسیقی است همچون تمامی آثار ویلیامز ارکسترال اما بر خلاف آثار درخشان او حتی برای قسمت‌های دیگر همین فیلم، موسیقی‌ای بسیار پر سر و صدا که در آن از ملودی قوی و بیادماندنی هم خبری نیست. این اتفاق را البته که باید در میان آثار ویلیامز استثناء فرض کرد چرا که او پیوسته ارج و قرب ویژه‌ای را به موسیقی می‌دهد اما خب! ظاهرا همان اسکار 1977 برای اولین قسمت این سه گانه برای دریافت جایزه بهترین موسیقی از نظر آکادمی کافی بوده است.
 

• دانکرک

هانس زیمر همچون همیشه موسیقی نوشته که نمی‌توان آن را نشنیده گرفت. او به راحتی یارای مقابله به تصویر را دارد و می‌تواند یک تنه حواس تماشاگرش را پرتِ موسیقی‌اش بکند، موسیقی در "دانکرک" همچون ماری زیر پوست تصاویر می‌خزد و جلو می‌آید.  اما موسیقی دانکرک یک تفاوت اساسی با موسیقی‌های قبلی‌اش دارد. زیمر با وجود اینکه موسیقی‌ای نوشته ارکسترال اما در ترکیب با صداسازی و ساندافکت های مختلف و صداهای جنگ که لحظه‌ای فیلم و شخصیت‌هایش را رها نمی‌کنند، چندان نمی‌شود صدای موسیقی را به معنای راستین آن شنید. در اغلب لحظات موسیقی در کنار موسیقی متفاوتی که زیمر نوشته افکت‌های صوتی وجود دارد. باند صوتی دانکرک البته که از غنی‌ترین‌ها در میان آثار سینمایی 2017 است و در عین حال شفافیتی مثال زدنی دارد. زیمر در دانکرک، علاوه بر ارکستر به مثابه ابزار همیشگی آهنگسازی، از انبوهی "چیزها" و وسایل دیگر برای ساخت موسیقی استفاده کرده است. در موسیقی زیمر می‌شود بارها صدای ضربان قلب، صدای عقربه‌های ساعت، صدای نزدیک شدن بال هواپیماها، صدای خشاب کردن اسلحه، صدای پیچیدن باد در بادبان قایق‌ها و کشتی‌ها را شنید. به اینها اضافه کنید حضور پررنگ صداهای الکترونیک و سازهای الکتریک را که بخش اصلی ملودی را می‌نوازند. با این حال می‌توان به اسکاری‌ها که همیشه علاقه وافری به "تم" داشتن برای ساندترکِ برگزیدۀ سال دارند، حق داد که چرا موسیقی "دانکرک" را به عنوان موسیقی برگزیده انتخاب نکرده‌اند؛ این هانس زیمر آن هانس زیمرِ "شیرشاه" و "گلادیاتور" نبود، شاید بیشترین شباهت را بتوان با کار قبلی‌اش برای کریستوفر نولان یعنی "شوالیه سیاه برمی‌خیزد" پیدا کرد تا مثلا حتی "اینسپشن" (تلقین).
 

منبع: 

سایت موسیقی ما

کروم موسیقی FLAC پخش می‌کند

اگر از جمله علاقه‌مندان به موسیقی هستید حتما می‌دانید که فایل‌های FLAC کیفیت بسیار بالایی دارند؛ اما برای گوش دادن به آن‌ها باید پخش کننده‌ی مناسب را داشته باشید. حالا خبر خوب برای افرادی که دوست ندارند نرم‌افزارهای مختلف برای پخش موسیقی روی سیستم خودشان نصب کنند این است که کروم ۵۶ می‌تواند فایل‌های FLAC پخش کند.

شرکت گوگل امکان پخش فایل‌های موسیقی FLAC را به نسخه‌ی آزمایشی Chrome 56 اضافه کرده است. این امکان باعث می‌شود که بتواند موسیقی‌های FLAC را روی مرورگر خودتان استریم کنید. البته باید توجه داشته باشید که با این کار فایل‌های FLAC به صورت پیش‌فرض دانلود نمی‌شوند و تنها می‌توانید آن‌ها را گوش کنید.

گوگل با اضافه کردن این ویژگی به کروم، این مرورگر را به یک پخش کننده‌ی مناسب فایل‌‌های صوتی و تصویری تبدیل کرده است. این ویژگی قطعا به یکی از ویژگی‌های کاربردی این مرورگر تبدیل خواهد شد که افراد زیادی می‌توانند از آن استفاده کنند.

منبع: ۹to5google

دجیکالا

چرا باید فیلم سینمایی «شکل آب» را دید؟

سینا مصطفوی: «گی‌یرمو دل تورو» نامی است که این روزها در بین اهالی سینما سر زبان‌ها افتاده؛ کارگردان مکزیکی که اکثرا او را با فیلم‌های فانتزی و علمی تخیلی می‌شناسیم. خالق آثاری همچون «حاشیه اقیانوس آرام» (۲۰۱۳)، «هزارتوی پن» (۲۰۰۶) و «قله‌ای به رنگ خون» (۲۰۱۵).

حال فیلم جدید این کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس مکزیکی که در ژانر علمی‌تخیلی و تم رمانس است توانسته چهار جایزه اسکار را نصیب خود کند. اما چرا باید این فیلم را دید؟

داستان فیلم بسیار ساده و سرراست است، حداقل در ظاهر. «الایزا اسپوزیتو» (با بازی سالی هاوکینز) زنی ساده و گنگ است که توانایی شنیدن دارد اما نمی تواند صحبت کند و در یک مرکز تحقیقاتی – نظامی به عنوان نظافت‌چی مشغول کار است. او زندگی یکنواختی دارد و چون ارتباط برقرار کردن با دیگران برایش سخت نمی‌نماید بسیار احساس تنهایی می کند.

در یکی از روزهایی که او در مرکز مشغول به کار است، موجودی عجیب و دوزیست را به مرکز می آورند تا روی آن آزمایش هایی انجام دهند. الایزا با این موجود ارتباط احساسی برقرار می کند و عاشق او می شود. همان طور که مشاهده می کنید، داستان به هیچ وجه پیچیده نیست. اما چرا این فیلم توانست تا این حد موفق شود؟

یکی از عواملی که مخاطب را به دیدن فیلمی ترغیب می کند و او را تا پایان داستان با خود نگه می دارد توانایی برقراری ارتباط و همزادپنداری بین شخصیت اصلی داستان و مخاطب است. دو پارامتر می توانند این اتفاق را رقم بزنند. معرفی درست شخصیت توسط کارگردان و ایفای نقش بازیگر. به جرأت می توان گفت که این دو پارامتر در این فیلم به قوی ترین شکل ممکن اتفاق افتاده اند و شاهد شاهکاری در این بخش هستیم.

بگذارید از معرفی شخصیت شروع کنیم. سکانس های ابتدایی فیلم به شدت هدفمند و هوشمندانه طراحی شده اند. کارگردان برای هر ثانیه و هر نما تفکر کرده تا این معرفی به بهترین شکل ممکن انجام شود. مخاطب معمولی بدون شک لذت خواهد برد. اما برای مخاطب خاص که فیلم را با جزئی نگری و دقت تماشا می کند نیز محتوای مخصوصی در نظر گرفته شده است. در واقع کارگردان با نمایش دادن علائم و نشانه هایی به مخاطب خاص خود Hint هایی درباره ی محتوا و لایه دوم داستان می دهد.

سالی هاوکینز صبح از خواب بیدار می شود. به روشی خاص تخم مرغ ها را برای صبحانه آب پز می کند. به حمام می رود و کفش هایش را تمیز می کند. تمام سکانس ها با هدفی خاص در فیلم قرار داده شده اند. این معرفی به اندازه ای کامل و دقیق است که شما تا پایان فیلم به راحتی با الایزا همراه می شوید و با او همزاد پنداری می کنید. این فقط یکی از هنرنمایی های کارگردان است.

در مورد معرفی شخصیت صحبت کردیم اما باید بدانیم که بدون ایفای نقش فوق العاده سالی هاوکینز در نقش الایزا موفقیت این فیلم ممکن نبود. یک بازیگر با استفاده از راه های متفاوت می تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند. بدون شک بیان دیالوگ راحت ترین شکل ممکن است. اما برای نقشی که شخصیت توانایی سخن گفتن ندارد این برقراری ارتباط بسیار مشکل خواهد بود.

الیسا زن جوانی است که به علت آسیبی که در دوران کودکی از ناحیه گردن دیده، توانایی حرف زدن خود را از دست داده است.

هاوکینز در این نقش با تغییر حالات چهره در موقعیت های متفاوت توانسته به خوبی احساسات خود را به مخاطب منتقل کند. حتی نگاه بی کلام وی نیز بار معنایی دارد. او صحبت هایش را با زبان اشاره بیان می کند و دو دوست وی حرف هایش را برای بیننده ترجمه می کنند. در واقع دوست هایش، صدای او می شوند. قدرت بازی سالی هاوکینز او را نامزد جایزه اسکار برای بهترین بازیگر نقش اول زن کرد و به اعتقاد عده ای شایسته دریافت این جایزه نیز بود.

فضا سازی فیلم نیز بسیار قابل تأمل و در خدمت مفهوم کلی داستان است. عنصر آب در جای جای فیلم حضور دارد. در آب پز کردن تخم مرغ، وان حمام، حوضچه آب در مرکز تحقیقاتی، باران سنگین و البته سکانس فوق العاده پایانی که آن را اسپویل نمی کنیم حضور پررنگ عنصر آب دیده می شود و در نام فیلم نیز استفاده شده است. رنگ سبز نیز در طراحی صحنه بسیار استفاده شده و به نوعی می توان گفت در فیلم جریان دارد. لوازم خانه الایزا، ژله سبز رنگ نقاشی همسایه و موجود دوزیست داستان این رنگ را نمایش می دهند که به نوعی به جریان داشتن حیات و زندگی اشاره دارد. طراحی صحنه و محیط ها فضایی بین رئال و فانتزی ایجاد کرده و توانست فیلم «به شکل آب» توانست به شایستگی جایزه اسکار را در این زمینه بدست آورد.

فیلم شکل آب موفق شد چهار جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین موسیقی متن و بهترین طراحی صحنه را به دست آورد.

موسیقی فیلم توسط آهنگساز مشهور فرانسوی الکساندر دسپلا ساخته شده که در دهه اخیر با ساختن موسیقی متن فیلم های معروف و موفق توانسته نام خود را در میان آهنگسازان بزرگ مطرح کند. موسیقی به فضاسازی کمک زیادی کرده و در موقعیت های متفاوت توانسته به خوبی مخاطب را همراه داستان کند. همچنین استفاده از موسیقی های قدیمی و متعلق به دهه شصت میلادی آمریکا جوی خاص و در خدمت داستان را ایجاد کرده و در روند داستان نیز نقش به سزایی را ایفا می کنند.

دسپلا توانست برای موسیقی این فیلم برنده جایزه اسکار شود. او پیش از این جایزه اسکار را برای موسیقی فیلم «هتل بزرگ بوداپست» برده و ۷ بار دیگر نیز نامزد دریافت این جایزه شده بود.

شکل آب جدا از تحسین منتقدان، نامزد و برنده جوایزهای متعدد از جشنواره‌ها و مراسم‌های سینمایی شد.

فیلم «به شکل آب» از آن دسته فیلم هایی است که وقتی تمام می شوند شما را به تفکر وادار می کنند. در پایان فیلم مخاطب متفکر و جزئی نگر به مفاهیمی نظیر عشق و زندگی می اندیشد. اما نکته ای که برای مخاطب ایرانی بسیار جذاب است جمله ای است که در پایان تیتراژ نوشته شده: «اقتباس شده از آثار حکیم سنایی».

همگی ما سنایی را می شناسیم. شاعر عارف سده ششم هجری که در دوران حکومت غزنوی می زیسته و اشعار عرفانی وی بسیار معروف هستند. این جاست که مخاطب پی می برد کارگردان فیلم یعنی گیرمو دل تورو تا چه اندازه برای ساخت این فیلم مطالعه کرده است. در واقع آثار عرفانی سنایی منبع دل تورو برای نوشتن لایه دوم و اصلی داستان فیلم بوده است.

موجود دوزیست همان طور که چند بار در فیلم اشاره می شود در آمازون پیدا شده و آن جا به عنوان خدای رودخانه ستایش می شده است. الایزا نیز در کودکی در کنار رودخانه پیدا شده. با آثار زخمی بر روی گردنش. همه جراحت را عامل گنگ بودن او می دانند. اما چرا این را در نظر نگیریم که او اصلا از ابتدای تولد قرار نبوده و نمی توانسته مانند یک انسان صحبت کند. چون او نیز به نوعی فرزند آب است و به آب علاقه زیادی دارد.

رابطه بین الایزا و مرد دوزیست چیزی فراتر از یک رابطه عاطفی است و در واقع به عشق بین خدا و انسان اشاره دارد. در پایان فیلم راوی دیالوگی را بیان می کند که ترجمه ای است از اشعار حکیم سنایی. اشعاری که به همین رابطه میان خدا و انسان مربوط است.

Unable to perceive the shape of you

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی

فیلم «به شکل آب» فیلمی با مفاهیم عرفانی است و از نظر نوع نگاه در کنار شاهکاری مانند «زندگی شگفت انگیز» فرانک کاپرا قرار می گیرد. دیدن این فیلم را به هیچ وجه از دست ندهید.

روزیاتو